Przejdź do głównej zawartości

Części mowy- zrób to sam

Części mowy to temat, który wielu uczniom przysparza trudności. Dlatego zachęcam do wykonania samodzielnie gry, która pozwoli nam je utrwalić. Grę można modyfikować w zależności od potrzeb i umiejętności dzieci, a także poziomu edukacyjnego.
Moja gra jest przeznaczona dla klas 5-6, gdzie dzieci mają już wprowadzone wszystkie części mowy.
Zanim zaczniemy grać warto przygotować ściągawkę, która ułatwi nam tworzenie słów do gry.

Rzeczownik - kto? co?
Czasownik - co robi? co się z nim dzieje?
Przymiotnik - jaka? jaki? jakie?
Przysłówek - jak? gdzie? kiedy
Liczebnik - ile? który z kolei?
Przyimek - występuje zawsze z rzeczownikiem, krótkie wyrazy

Co będzie nam potrzebne?
- kartka,
- linijka
- ołówek/długopis
- 6 kolorów kredek/ kolorowych długopisów
- klej

Na początku dzielimy kartkę na 36 pól. Może to być tabela 3 x 12 lub 4 x 9 albo 6 x6. Ważne, aby było w niej 36 pól.



Kiedy mamy już gotową planszę przygotowujemy kredki. Na polach wypisujemy po 6 wyrazów do każdej części mowy- każdy wyraz piszemy innym kolorem!
Uporządkujcie sobie pracę- najpierw wypiszcie rzeczowniki, potem czasowniki itd.
Rozmieszczajcie wyrazy tak, jak Wam się podoba.


Oczywiście, moglibyśmy wykonać planszę w programie do edytowania tekstu. Jednak teraz, kiedy większość czasu spędzamy przed komputerem namawiam do samodzielnego wykonania plansz.


Następnie potrzebujemy wykonać dwie kostki.
Jak je zrobić z rolki po papierze toaletowym podpowiadamy na blogu PoMOCnej319stki : https://pomocna319stka.blogspot.com/2020/04/zrob-to-sam-story-cubes.html
lub możecie znaleźć je w Internecie i wydrukować.

Pierwsza kostka- na każdej ścianie wypisujemy jedną część mowy, którą wykorzystaliśmy w grze.
Druga kostka- na każdej ścianie rysujemy symbol innym kolorem, który wykorzystaliśmy podczas pisania wyrazów.

Zasady gry:
Osoba rzuca dwiema kostkami równocześnie. Na planszy szuka wyrazu w odpowiednim kolorze, wg.  tego, co zostało wyrzucone na kostce.
Przykład: Na pierwszej kostce wypadł czasownik, na drugiej niebieski. Szukam niebieskiego czasownika, czyli wyrazu czytać.


Zaznaczamy pionkiem lub pchełką na swojej planszy znaleziony wyraz. Wygrywa osoba, która jako pierwsza pozbędzie się 5 pionków.

Miłej gry!

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Porozmawiajmy po kakańsku!

Dzisiaj proponuję Wam zabawę, w której będziecie się porozumiewać nowym językiem. Kiedy byłam dzieckiem rozmawiałyśmy tak z koleżankami w szkole, nie chcąc aby chłopcy rozumieli co do siebie mówimy. Język kakański polega na tym, że przed każdą sylabą w wyrazie wstawiamy sylabę "ka-" . I tak na przykład wyraz kredki będzie brzmiał ka-kred-ka-ki. Oczywiście w tym języku możemy tworzyć całe zdania. Im bardziej biegli będziemy w tym języku, tym bardziej swobodnie będziemy się wypowiadać i będzie brzmiało to bardziej naturalnie. Zdanie w języku polskim: Kasia jedzie z psem do weterynarza.  Zdanie w języku kakańskim: Ka-ka-ka-sia ka-je-ka-dzie ka-z ka-psem ka-do ka-we-ka-te-ka-ry-ka-na-ka-rza. Zachęcam do wspólnej zabawy i rozmowy z członkami rodziny w tym języku. Na początku zaczynamy od tworzenia poszczególnych wyrazów, aby później przejść do tworzenia zdań. Pamiętajcie, że trudniej jest zrozumieć ten język, jeśli samemu nie ma się go jeszcze u

Gorący ziemniak

Na koniec tygodnia zachęcam do zagrania w ekscytującą grę "Gorący ziemniak". Gra jest przeznaczona dla osób od 10 roku życia, dlatego zachęcam do grania całymi rodzinami. W rozgrywce może brać udział nawet do 12 osób. Gra polega na odpowiadaniu na pytania umieszczone na kartonikach. Odpowiadać może jedynie osoba trzymająca ziemniaka, po czym przekazuje go zgodnie z ustaloną wcześniej kolejnością osobie, która odpowiada na to samo pytanie. Runda kończy się w momencie, kiedy bączek odliczający czas się zatrzyma. Wtedy osoba, która ma w rękach ziemniaka przesuwa swój pionek do przodu- to znaczy bliżej grilla. Gra kończy się w momencie, kiedy jeden z graczy stanie na ostatnim polu, czyli na rozżarzonym grillu. Wygrywa osoba, której pionek znajduje się najdalej od tego pola. Oprócz wersji familijnej, wydawnictwo proponuje inne wersje tej gry, które pozwolą Wam na dostosowanie jej do własnych wymagań. Dla młodszych dzieci proponuję jednak wersję junior - zawiera

Opowiadamy historie

Opowiadanie historyjek to świetna zabawa edukacyjna. Dzieci uwielbiają mieć wpływ na bieg zdarzeń jakiegoś opowiadania, często wplatają w nie niestworzone postaci, pojazdy czy nadprzyrodzone moce. Jednak co robić jeśli dziecko mówi, że nie potrafi wymyślać historii? Oprócz tego, że należy poszukać przyczyny w niechęci tego typu zabaw (może to być zbyt ubogie słownictwo, przyzwyczajenie do krótkiego odpowiadania na pytania, często też wyręczanie rodziców), to powinniśmy dalej zachęcać dziecko do zabaw, jednak nieco prostszych. Pamiętajmy, że przy tego typu ćwiczeniach dorosły powinien być towarzyszem dziecka, który zachęca je do mówienia, a nie mówi za nie lub neguje wymyślane historie. Przykłady ćwiczeń: Pokazujemy dziecku rysunek i prosimy o opisanie go. Dorosły może zadawać pytania pomocnicze, które od pytań ogólnych (Co robi chłopiec?) będą się kierować ku szczegółom (Jakie produkty znajdują się w koszyku? Kto ma więcej produktów?). Tutaj warto również odwoływać się