Przejdź do głównej zawartości

Międzynarodowy Dzień Tańca, czyli motoryka duża



Dzisiaj obchodzimy Międzynarodowy Dzień Tańca. Zapewne spędzilibyśmy go hucznie w szkołach, domach kultury, czy na warsztatach tanecznych.
Miałam w planach tego dnia wraz z całą szkołą tańczyć poloneza oraz tańce latynoamerykańskie, jednak sytuacja, która nas spotkała sprawia, że nie zrobimy tego wszyscy razem w szkole, a w domu.
Taniec, to przede wszystkim ruch. Jak na bloga terapeuty przystało w tańcu oprócz istotnej ekspresji siebie widzę także wspomagające rozwój ćwiczenia.

Czym jest motoryka duża?

Motoryka duża, to obszerne ruchy które wykonujemy całym ciałem lub poszczególnymi partiami ciała, np. ramionami, nogami. Do aktywności, które będą rozwijały te zakresy zaliczamy: chodzenie, bieganie, pływanie, jazdę na rowerze, grę w piłkę (nie tylko nożną, ale i siatkową, koszykową, piłkę ręczną, zbijaka), wspinanie się, czołganie. Rozwój motoryki dużej jest bardzo istotny, ponieważ warunkuje przebieg motoryki małej- tej która w największej mierze jest odpowiedzialna za kształtne pismo. Jednak może się zdarzyć tak, że dziecko będzie sprawne w ruchach dłoni i palców, a dalej będzie niepoprawnie pisało lub trzymało narzędzie pisarskie. Wtedy prawdopodobnie szwankuje coś w motoryce dużej- zbyt małe/duże napięcie mięśniowe, złe trzymanie ciała, problemy z utrzymaniem prostej postawy, blokady na poziomie barków.

Dlatego dzisiaj zapraszam Was na krótką rozgrzewkę taneczną, która sprawi, że uczcimy Międzynarodowy Dzień Tańca, ale również usprawnimy motorykę dużą.

Zapraszam do rozgrzewki! Dzisiaj nie ze mną, ale może następnym razem uda mi się nagrać coś dla Was.

https://www.youtube.com/watch?v=nhE_7wR8Xds
Etykiety:

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Porozmawiajmy po kakańsku!

Dzisiaj proponuję Wam zabawę, w której będziecie się porozumiewać nowym językiem. Kiedy byłam dzieckiem rozmawiałyśmy tak z koleżankami w szkole, nie chcąc aby chłopcy rozumieli co do siebie mówimy. Język kakański polega na tym, że przed każdą sylabą w wyrazie wstawiamy sylabę "ka-" . I tak na przykład wyraz kredki będzie brzmiał ka-kred-ka-ki. Oczywiście w tym języku możemy tworzyć całe zdania. Im bardziej biegli będziemy w tym języku, tym bardziej swobodnie będziemy się wypowiadać i będzie brzmiało to bardziej naturalnie. Zdanie w języku polskim: Kasia jedzie z psem do weterynarza.  Zdanie w języku kakańskim: Ka-ka-ka-sia ka-je-ka-dzie ka-z ka-psem ka-do ka-we-ka-te-ka-ry-ka-na-ka-rza. Zachęcam do wspólnej zabawy i rozmowy z członkami rodziny w tym języku. Na początku zaczynamy od tworzenia poszczególnych wyrazów, aby później przejść do tworzenia zdań. Pamiętajcie, że trudniej jest zrozumieć ten język, jeśli samemu nie ma się go jeszcze u
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Gorący ziemniak

Na koniec tygodnia zachęcam do zagrania w ekscytującą grę "Gorący ziemniak". Gra jest przeznaczona dla osób od 10 roku życia, dlatego zachęcam do grania całymi rodzinami. W rozgrywce może brać udział nawet do 12 osób. Gra polega na odpowiadaniu na pytania umieszczone na kartonikach. Odpowiadać może jedynie osoba trzymająca ziemniaka, po czym przekazuje go zgodnie z ustaloną wcześniej kolejnością osobie, która odpowiada na to samo pytanie. Runda kończy się w momencie, kiedy bączek odliczający czas się zatrzyma. Wtedy osoba, która ma w rękach ziemniaka przesuwa swój pionek do przodu- to znaczy bliżej grilla. Gra kończy się w momencie, kiedy jeden z graczy stanie na ostatnim polu, czyli na rozżarzonym grillu. Wygrywa osoba, której pionek znajduje się najdalej od tego pola. Oprócz wersji familijnej, wydawnictwo proponuje inne wersje tej gry, które pozwolą Wam na dostosowanie jej do własnych wymagań. Dla młodszych dzieci proponuję jednak wersję junior - zawiera
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Opowiadamy historie

Opowiadanie historyjek to świetna zabawa edukacyjna. Dzieci uwielbiają mieć wpływ na bieg zdarzeń jakiegoś opowiadania, często wplatają w nie niestworzone postaci, pojazdy czy nadprzyrodzone moce. Jednak co robić jeśli dziecko mówi, że nie potrafi wymyślać historii? Oprócz tego, że należy poszukać przyczyny w niechęci tego typu zabaw (może to być zbyt ubogie słownictwo, przyzwyczajenie do krótkiego odpowiadania na pytania, często też wyręczanie rodziców), to powinniśmy dalej zachęcać dziecko do zabaw, jednak nieco prostszych. Pamiętajmy, że przy tego typu ćwiczeniach dorosły powinien być towarzyszem dziecka, który zachęca je do mówienia, a nie mówi za nie lub neguje wymyślane historie. Przykłady ćwiczeń: Pokazujemy dziecku rysunek i prosimy o opisanie go. Dorosły może zadawać pytania pomocnicze, które od pytań ogólnych (Co robi chłopiec?) będą się kierować ku szczegółom (Jakie produkty znajdują się w koszyku? Kto ma więcej produktów?). Tutaj warto również odwoływać się
Prześlij komentarz
Czytaj więcej