Przejdź do głównej zawartości

BrainBox - Ile jesteś w stanie zapamiętać w ciągu 10 sekund?



Dzisiaj zapraszam Was do poznania BrainBox- pudełka, które pozwala dzieciom i dorosłym na odkrywanie świata. Zestawów gry jest wiele, dlatego każdy znajdzie coś dla siebie.
Oprócz wersji "Matematyka", dostępne są jeszcze wersje "ABC" od 4 roku życia, "Bajki", "Natura" czy "Sport" od 6 lat i nieco trudniejsze propozycje dla dzieci powyżej 8 roku życia jak "Matematyka", "Świat" czy BrainBox po angielsku.

BrainBox jest bardzo szybką grą, która angażuje wiele funkcji dziecka i dorosłego. Podczas rozgrywki trzeba szybko zapamiętywać, znajdować szczegóły, czytać, analizować, a następnie z pamięci przywoływać wszystkie obrazki. Dodatkowym atutem gry, jest to że można w nią grać samodzielnie.
Zasady gry są bardzo proste.


Gracz wybiera z talii jedną z kart, przekręca klepsydrę i ma 10 sekund na zapamiętanie jak największej ilości szczegółów znajdujących się na niej. Następnie odwraca kartę i po kolei odpowiada na pytania (najlepiej jest zapisywać odpowiedzi na kartce obok). Po odpowiedzeniu na wszystkie pytania sprawdzamy ich poprawność i wg. niej przyznajemy tyle punktów, na ile pytań dobrze odpowiedzieliśmy.

Jeśli gramy w więcej osób, zasady nie zmieniają się znacząco. Gracz losuje jedną z kart, przygląda się jej przez 10 sekund (klepsydra), a następnie odpowiada na pytanie wskazane przez rzut kostką. Jeśli odpowiedź jest prawidłowa, zatrzymuje kartę dla siebie, a kolejna osoba losuje kartę.
Wygrywa ten gracz, który zdobędzie największą ilość punktów (kart).


Dla najmłodszych graczy BrainBox proponuje wersję do kolorowania. Pozwala ona rozwijać kreatywne myślenie dziecka, a także sprawia, że to tak na prawdę dziecko tworzy grę i karty do niej. Myślę, że może to być dodatkową zachętą dla dzieci, które nie przepadają za grami.



Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Porozmawiajmy po kakańsku!

Dzisiaj proponuję Wam zabawę, w której będziecie się porozumiewać nowym językiem. Kiedy byłam dzieckiem rozmawiałyśmy tak z koleżankami w szkole, nie chcąc aby chłopcy rozumieli co do siebie mówimy. Język kakański polega na tym, że przed każdą sylabą w wyrazie wstawiamy sylabę "ka-" . I tak na przykład wyraz kredki będzie brzmiał ka-kred-ka-ki. Oczywiście w tym języku możemy tworzyć całe zdania. Im bardziej biegli będziemy w tym języku, tym bardziej swobodnie będziemy się wypowiadać i będzie brzmiało to bardziej naturalnie. Zdanie w języku polskim: Kasia jedzie z psem do weterynarza.  Zdanie w języku kakańskim: Ka-ka-ka-sia ka-je-ka-dzie ka-z ka-psem ka-do ka-we-ka-te-ka-ry-ka-na-ka-rza. Zachęcam do wspólnej zabawy i rozmowy z członkami rodziny w tym języku. Na początku zaczynamy od tworzenia poszczególnych wyrazów, aby później przejść do tworzenia zdań. Pamiętajcie, że trudniej jest zrozumieć ten język, jeśli samemu nie ma się go jeszcze u

Gorący ziemniak

Na koniec tygodnia zachęcam do zagrania w ekscytującą grę "Gorący ziemniak". Gra jest przeznaczona dla osób od 10 roku życia, dlatego zachęcam do grania całymi rodzinami. W rozgrywce może brać udział nawet do 12 osób. Gra polega na odpowiadaniu na pytania umieszczone na kartonikach. Odpowiadać może jedynie osoba trzymająca ziemniaka, po czym przekazuje go zgodnie z ustaloną wcześniej kolejnością osobie, która odpowiada na to samo pytanie. Runda kończy się w momencie, kiedy bączek odliczający czas się zatrzyma. Wtedy osoba, która ma w rękach ziemniaka przesuwa swój pionek do przodu- to znaczy bliżej grilla. Gra kończy się w momencie, kiedy jeden z graczy stanie na ostatnim polu, czyli na rozżarzonym grillu. Wygrywa osoba, której pionek znajduje się najdalej od tego pola. Oprócz wersji familijnej, wydawnictwo proponuje inne wersje tej gry, które pozwolą Wam na dostosowanie jej do własnych wymagań. Dla młodszych dzieci proponuję jednak wersję junior - zawiera

Opowiadamy historie

Opowiadanie historyjek to świetna zabawa edukacyjna. Dzieci uwielbiają mieć wpływ na bieg zdarzeń jakiegoś opowiadania, często wplatają w nie niestworzone postaci, pojazdy czy nadprzyrodzone moce. Jednak co robić jeśli dziecko mówi, że nie potrafi wymyślać historii? Oprócz tego, że należy poszukać przyczyny w niechęci tego typu zabaw (może to być zbyt ubogie słownictwo, przyzwyczajenie do krótkiego odpowiadania na pytania, często też wyręczanie rodziców), to powinniśmy dalej zachęcać dziecko do zabaw, jednak nieco prostszych. Pamiętajmy, że przy tego typu ćwiczeniach dorosły powinien być towarzyszem dziecka, który zachęca je do mówienia, a nie mówi za nie lub neguje wymyślane historie. Przykłady ćwiczeń: Pokazujemy dziecku rysunek i prosimy o opisanie go. Dorosły może zadawać pytania pomocnicze, które od pytań ogólnych (Co robi chłopiec?) będą się kierować ku szczegółom (Jakie produkty znajdują się w koszyku? Kto ma więcej produktów?). Tutaj warto również odwoływać się