Przejdź do głównej zawartości

Czytanie ze zrozumieniem

Jedną z kluczowych umiejętności, którą powinniśmy posiąść w szkole jest czytanie ze zrozumieniem. Przydaje się nam ono w każdym aspekcie naszego życia- podczas odczytywania wiadomości, czytania zasad, instrukcji i wiele, wiele innych.
Jednak nabycie tej umiejętności to dla niektórych dzieci długi proces i trudna droga.

Co możemy zrobić, aby ułatwić dziecku nabywanie umiejętności czytania ze zrozumieniem?

Przede wszystkim możemy angażować dzieci w nasze codzienne sprawy tak, aby zrozumiały do czego jest im ta umiejętność potrzebna.
Możemy zaproponować dziecku, aby samodzielnie złożyło np. zabawkę wg. instrukcji lub przeczytało ulotkę leku i upewniło się, jaką ilość dorosły lub dziecko może zażyć. Kiedy będziemy na placu zabaw, może warto najpierw przeczytać zasady korzystania z niego i omówić je z dzieckiem? Najlepszymi sposobami będą takie, które będą wynikały z naszego codziennego życia.

Kiedy jednak nie macie pomysłów na to, jak doskonalić czytanie ze zrozumieniem z pomocą przychodzą Wam publikacje WiRu dedykowane poszczególnym poziomom edukacyjnym od klasy 2 do klasy 6.

Każda książka zawiera różnorodne teksty i zadania do rozwiązywania dostosowane do poziomu edukacyjnego dzieci. Zadania to nie tylko zaznaczanie odpowiedzi A, B, C, D, ale również wypełnianie tabel, rysowanie, podkreślanie, szukanie części mowy, pisanie krótkich odpowiedzi. Zadania są naprawdę zróżnicowane. Teksty wykorzystywane w publikacji to opowiadania, fragmenty lektur, teksty popularnonaukowe, komiksy- wiele rozmaitych form pozwalających doskonalić czytanie .


Etykiety:

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Porozmawiajmy po kakańsku!

Dzisiaj proponuję Wam zabawę, w której będziecie się porozumiewać nowym językiem. Kiedy byłam dzieckiem rozmawiałyśmy tak z koleżankami w szkole, nie chcąc aby chłopcy rozumieli co do siebie mówimy. Język kakański polega na tym, że przed każdą sylabą w wyrazie wstawiamy sylabę "ka-" . I tak na przykład wyraz kredki będzie brzmiał ka-kred-ka-ki. Oczywiście w tym języku możemy tworzyć całe zdania. Im bardziej biegli będziemy w tym języku, tym bardziej swobodnie będziemy się wypowiadać i będzie brzmiało to bardziej naturalnie. Zdanie w języku polskim: Kasia jedzie z psem do weterynarza.  Zdanie w języku kakańskim: Ka-ka-ka-sia ka-je-ka-dzie ka-z ka-psem ka-do ka-we-ka-te-ka-ry-ka-na-ka-rza. Zachęcam do wspólnej zabawy i rozmowy z członkami rodziny w tym języku. Na początku zaczynamy od tworzenia poszczególnych wyrazów, aby później przejść do tworzenia zdań. Pamiętajcie, że trudniej jest zrozumieć ten język, jeśli samemu nie ma się go jeszcze u
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Gorący ziemniak

Na koniec tygodnia zachęcam do zagrania w ekscytującą grę "Gorący ziemniak". Gra jest przeznaczona dla osób od 10 roku życia, dlatego zachęcam do grania całymi rodzinami. W rozgrywce może brać udział nawet do 12 osób. Gra polega na odpowiadaniu na pytania umieszczone na kartonikach. Odpowiadać może jedynie osoba trzymająca ziemniaka, po czym przekazuje go zgodnie z ustaloną wcześniej kolejnością osobie, która odpowiada na to samo pytanie. Runda kończy się w momencie, kiedy bączek odliczający czas się zatrzyma. Wtedy osoba, która ma w rękach ziemniaka przesuwa swój pionek do przodu- to znaczy bliżej grilla. Gra kończy się w momencie, kiedy jeden z graczy stanie na ostatnim polu, czyli na rozżarzonym grillu. Wygrywa osoba, której pionek znajduje się najdalej od tego pola. Oprócz wersji familijnej, wydawnictwo proponuje inne wersje tej gry, które pozwolą Wam na dostosowanie jej do własnych wymagań. Dla młodszych dzieci proponuję jednak wersję junior - zawiera
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Opowiadamy historie

Opowiadanie historyjek to świetna zabawa edukacyjna. Dzieci uwielbiają mieć wpływ na bieg zdarzeń jakiegoś opowiadania, często wplatają w nie niestworzone postaci, pojazdy czy nadprzyrodzone moce. Jednak co robić jeśli dziecko mówi, że nie potrafi wymyślać historii? Oprócz tego, że należy poszukać przyczyny w niechęci tego typu zabaw (może to być zbyt ubogie słownictwo, przyzwyczajenie do krótkiego odpowiadania na pytania, często też wyręczanie rodziców), to powinniśmy dalej zachęcać dziecko do zabaw, jednak nieco prostszych. Pamiętajmy, że przy tego typu ćwiczeniach dorosły powinien być towarzyszem dziecka, który zachęca je do mówienia, a nie mówi za nie lub neguje wymyślane historie. Przykłady ćwiczeń: Pokazujemy dziecku rysunek i prosimy o opisanie go. Dorosły może zadawać pytania pomocnicze, które od pytań ogólnych (Co robi chłopiec?) będą się kierować ku szczegółom (Jakie produkty znajdują się w koszyku? Kto ma więcej produktów?). Tutaj warto również odwoływać się
Prześlij komentarz
Czytaj więcej