Przejdź do głównej zawartości

Opowiadamy historie

Opowiadanie historyjek to świetna zabawa edukacyjna. Dzieci uwielbiają mieć wpływ na bieg zdarzeń jakiegoś opowiadania, często wplatają w nie niestworzone postaci, pojazdy czy nadprzyrodzone moce.

Jednak co robić jeśli dziecko mówi, że nie potrafi wymyślać historii?

Oprócz tego, że należy poszukać przyczyny w niechęci tego typu zabaw (może to być zbyt ubogie słownictwo, przyzwyczajenie do krótkiego odpowiadania na pytania, często też wyręczanie rodziców), to powinniśmy dalej zachęcać dziecko do zabaw, jednak nieco prostszych.
Pamiętajmy, że przy tego typu ćwiczeniach dorosły powinien być towarzyszem dziecka, który zachęca je do mówienia, a nie mówi za nie lub neguje wymyślane historie.

Przykłady ćwiczeń:


  1. Pokazujemy dziecku rysunek i prosimy o opisanie go. Dorosły może zadawać pytania pomocnicze, które od pytań ogólnych (Co robi chłopiec?) będą się kierować ku szczegółom (Jakie produkty znajdują się w koszyku? Kto ma więcej produktów?). Tutaj warto również odwoływać się do podobnych sytuacji, które miały miejsce w życiu dziecka (Co robimy, kiedy nasz pies jest chory?)
  2. Story Cubes- gra którą można samodzielnie zrobić, co zostało pokazane tutaj:https://pomocna319stka.blogspot.com/2020/04/zrob-to-sam-story-cubes.html albo zakupić kostki w sklepie. Zabawa polega na wymyślaniu historii, zgodnie z wyrzuconymi kostkami. Można grać samodzielnie lub całą rodziną.
  3. Dziecku pokazujemy obrazek i proponujemy, aby opowiedział co mogło się dalej wydarzyć. W miarę potrzeby zadajemy dodatkowe pytania.

  4. Uzasadnianie wypowiedzi. Podczas rozmów zadajemy dodatkowe pytania "dlaczego?", prowokuje to dziecko do wypowiadania dodatkowych wyjaśnień, np. A dlaczego zjadłbyś dzisiaj pizzę na obiad?
  5. Dziecko ruchem przedstawia wymyśloną lub przedstawioną na obrazku historię, a reszta rodziny zgaduje.
  6. Dziecko samodzielnie wymyśla i rysuje własną historyjkę, którą dorosły potem opowiada.
Tego typu ćwiczenia świetnie wpływają na rozwój kreatywności dziecka, uczą myślenia przyczynowo-skutkowego, uruchamiają procesy myślowe jak porównywanie, analizowanie czy wnioskowanie. Uczy także spostrzegawczości.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Porozmawiajmy po kakańsku!

Dzisiaj proponuję Wam zabawę, w której będziecie się porozumiewać nowym językiem. Kiedy byłam dzieckiem rozmawiałyśmy tak z koleżankami w szkole, nie chcąc aby chłopcy rozumieli co do siebie mówimy. Język kakański polega na tym, że przed każdą sylabą w wyrazie wstawiamy sylabę "ka-" . I tak na przykład wyraz kredki będzie brzmiał ka-kred-ka-ki. Oczywiście w tym języku możemy tworzyć całe zdania. Im bardziej biegli będziemy w tym języku, tym bardziej swobodnie będziemy się wypowiadać i będzie brzmiało to bardziej naturalnie. Zdanie w języku polskim: Kasia jedzie z psem do weterynarza.  Zdanie w języku kakańskim: Ka-ka-ka-sia ka-je-ka-dzie ka-z ka-psem ka-do ka-we-ka-te-ka-ry-ka-na-ka-rza. Zachęcam do wspólnej zabawy i rozmowy z członkami rodziny w tym języku. Na początku zaczynamy od tworzenia poszczególnych wyrazów, aby później przejść do tworzenia zdań. Pamiętajcie, że trudniej jest zrozumieć ten język, jeśli samemu nie ma się go jeszcze u...

Quiz o przysłowiach

Dzisiaj polecam grę "Quiz granny o przysłowiach"! Fantastyczna gra towarzysko- edukacyjna, dzięki której poznamy i utrwalimy przysłowia. Gra zawiera, krótką planszę, dzięki czemu rozgrywka nie przeciąga się na długie godziny, a powinna nam zająć ok. 30 minut. Pudełko z grą zawiera planszę, kostkę, pionki i karty- żółte i zielone. Na czym polega gra? Przed przystąpieniem do gry należy rozdzielić karty żółte od zielonych. Wszyscy gracze stawiają pionki na polu start, a następnie w określonej kolejności wykonują rzuty kostką. Kostka jest sześcienna i zawiera na 3 ścianach zielone kropki, a na pozostałych 3- żółte kropki. W zależności od tego, jaki kolor wyrzuci gracz- tego koloru kartę z zadaniem pobiera. Jeśli prawidłowo odpowie na pytanie przesuwa swój pionek na najbliższe pole koloru zadania w stronę "+", jeśli błędnie to najbliższe pole w stronę "-". Gra toczy się do momentu, gdy jeden z graczy dojdzie do ostatniego pola i fatalnie zakońc...

Części mowy- zrób to sam

Części mowy to temat, który wielu uczniom przysparza trudności. Dlatego zachęcam do wykonania samodzielnie gry, która pozwoli nam je utrwalić. Grę można modyfikować w zależności od potrzeb i umiejętności dzieci, a także poziomu edukacyjnego. Moja gra jest przeznaczona dla klas 5-6, gdzie dzieci mają już wprowadzone wszystkie części mowy. Zanim zaczniemy grać warto przygotować ściągawkę, która ułatwi nam tworzenie słów do gry. Rzeczownik - kto? co? Czasownik - co robi? co się z nim dzieje? Przymiotnik - jaka? jaki? jakie? Przysłówek - jak? gdzie? kiedy Liczebnik - ile? który z kolei? Przyimek - występuje zawsze z rzeczownikiem, krótkie wyrazy Co będzie nam potrzebne? - kartka, - linijka - ołówek/długopis - 6 kolorów kredek/ kolorowych długopisów - klej Na początku dzielimy kartkę na 36 pól. Może to być tabela 3 x 12 lub 4 x 9 albo 6 x6. Ważne, aby było w niej 36 pól. Kiedy mamy już gotową planszę przygotowujemy kredki. Na polach wypisujemy po 6 wyrazów do każdej...